تقویم را ورق زدم... شاید تقویم حافظه ی تاریخ باشد... مثل یک روز که ده محرم است...یک روز بیست و یک رمضان... یک روز هفده ربیع... یک روز بیست و شش ربیع الاول...
بیست و شش ربیع که روز نوشاندن جامِ زهر به حسن مجتبی (ع) سلام است... صُلحِ امامِ مظلومِ ما با جام زهری که به او نوشاندند... شاید امام حسن (ع) هفتاد و دو یار هم نداشت که عقب کشید...شاید او بود و حسینش و پسرانِ ام البنین!گَمانم حسن (ع) غریب تر از برادرش بود...
گاهی معنای صُلح غربت باشد...